Moeders (en vaders ook uiteraard)...even onder ons. Herkenbaar? 'Ik keek even 2 seconde niet!' Die luttele secondes kunnen een hoop teweeg brengen.
Kinderen laat je niet alleen wanneer dit onverantwoord is. Kinderen zien geen gevaar, zijn rauwdouwers en zien overal een spel in. Wanneer je dus zuinig wil zijn op zowel je kindjes als je inboedel blijf je liever in de buurt met je oren gespitst en je ogen goed open.Maar heel af en toe zijn kleine kinderen sneller dan het licht en zelfs wanneer je er met je neus bovenop zit of enkel met je rug 5 seconde naar ze toe staat weten ze alsnog iets uit te spoken. Dat je je echt afvraagt HOE dan?
Nou moet ik toegeven dat wij met Abby nog best wel geluk hebben. Er zijn nog geen gekke dingen gebeurd. Als ik online filmpjes zie van televisieschermen vol met sudocreme en kleine broertjes/zusjes ondergekliederd met (vinger)verf dan krijgt mijn hart al een kleine plaatsvervangende verzakking. Evenals de complete inhoud van een kauwgomballen machine in de mooie lange prinsessenharen van een lieve meid als wel een kleuter die de hand aan zichzelf slaat en met knutselen een pluk haar van zichzelf afknipt ipv knippen in een stuk papier. Het is allemaal in a blink of an eye gebeurd en naast schuldgevoel (het had zoveel erger af kunnen lopen) zal er ook gewoon een gevoel van schaamte optreden.
Maar eigenlijk he moeten we gewoon niet te streng voor ons zelf zijn. We blijven mensen. Ja ook moeders en vaders maken fouten. En heel af en toe, wanneer we met een heel strak gezicht moeten zeggen dat iets echt niet mag, moeten we stiekem toch heel erg hard ons best doen om niet te gaan lachen.
Bij Abby hebben we dus nog geen extreem gekke dingen meegemaakt. Als baby/dreumes zat ze een keer heel enthousiast een heel waterballet te maken met het drinkbakje van de hond en tegenwoordig lijkt ze wel een carrière als stuntvrouw te ambiëren (Maar dat is peutereigen denk ik) en maakte ze deze avond een soort van radslag op de bank en valt ze er zo van af. Zo kijk je even 2 seconde niet en zo ligt ze ineens dubbelgevouwen langs de bank en zit mijn hart ineens in mijn dikke teen. 2 Seconde! Het is bijna niks en toch genoeg.
Nou vraag ik mij af, wat hebben jullie kids uitgespookt in die paar seconde dat je heeeeeeel even niet keek? Welke leuke/grappige dingen (zwijgen is goud...tenzij je een dreumes/peuter of kleuter hebt...dan is het heel verdacht) of op welk moment stokte jullie adem ook even.
Reactie plaatsen
Reacties