
In mijn voorstelstukje heb ik het kort over Kay en mij. En de meeste mensen kennen ondertussen ons verhaal wel al. Hoe kennen wij elkaar en wat voor verleden hebben wij samen?
Ik heb Kay leren kennen in 1994 toen wij 7 jaar waren. Wat...zo vroeg al? Yep! In groep 3 van de basisschool was mijn eerste ontmoeting met hem. Klasgenootjes dus. Maar het was pas in groep 5 dat ik hem echt goed leerde kennen. Kay werd namelijk, samen met zijn zus, een oppaskindje van mijn moeder. En kwam daarmee bijna dagelijks bij ons over de vloer. Jarenlang deden we bijna alles samen tussen de middag en na schooltijd. Hij was echt mijn maatje. Helaas kwam er abrupt een einde aan onze vriendschap toen we naar de middelbare gingen. Waarom? Door invloeden van buitenaf. Iets waar we eigenlijk schijt aan hadden moeten hebben maar probeer dat maar eens middenin de puberteit. Als je brugpieper bent en nog niet zo stevig in je schoenen staat. Contact tussen hem en mij werd dus volledig verbroken en ik heb hem sinds 2000 niet meer gezien/gesproken of gehoord. Het was bijna alsof we elkaar nooit gekend hebben dus. Maarrr ik kon hem nooit vergeten. Ik werd uiteindelijk 13, 14, 15, 16 etcetc en zelfs begin 20 spookte Kay nog steeds door mijn hoofd. Maar ik had geen idee waar hij was. Waar hij woonde. Waar hij werkte. Hoe zijn leven er nu uit zou zien en hoe hij zelf er überhaupt uit zou zien ondertussen. We zaten in die periode trouwens in het hyves tijdperk. Kennen jullie nog wel toch? Kay gebruikte geen hyves. Was dus onvindbaar. Maar toen kwam daar facebook. En daar had ik meer geluk mee. Ik vond zijn profiel eind 2012. Mijn hart maakte een klein sprongetje. Maar ik durfde geen vriendschapsverzoek te sturen. Wat als hij niks van mij wilde weten? Maar van de andere kant...wat had ik te verliezen? Niks toch? Met 1 flinke ram op de muis van mijn laptop had ik het verzoek verzonden en snel de laptop dicht geklapt. 😅 Ik verwachtte niet heel veel eigenlijk.
Maar boy was I wrong. Zelfs sneller dan ik voor mogelijk had gehouden werd mijn verzoek geaccepteerd en dook Kay meteen messenger in. En zo chatten we uren weg. We kletsten, of nouja typten, alsof er totaal geen gat van ruim 12 jaar tussen had gezeten. Alsof ik hem vorige week nog gesproken had. Zo kwam ik er dus achter dat hij op dat moment in Almere woonde. Of all places. 😅 Hallooo dat is niet om de hoek zeg. Een aantal weken later spraken we in real life af. 6 Januari 2013 stonden we voor het eerst sinds 2000 tegenover elkaar. En ineens waren we geen pubers meer maar volwassenen. En hoewel we beide 25 waren op dat moment waren we nog zo enorm herkenbaar voor elkaar. De avond vloog om en we hebben gekletst, gelachen en herinneringen opgehaald. Zo vertrouwd, zo fijn. De weken die volgden spraken we nog geregeld af. We maakten samen heerlijke wandelingen en de gespreksstof raakte nooit op. Het was tijdens één van die wandelingen dat Kay zich naar mij toe draaide en vertelde dat hij meer voelde dan alleen vriendschap. Ik ook stiekem wel maar ik durfde daar (nog) niet aan toe te geven. Vooral door de moeilijke periode die ik nog maar zo kort daarvoor beleefd had. Ik wilde hem geen valse hoop geven en besloot eerlijk te zijn. Maar elke volgende afspraak die volgde groeiden we nog meer naar elkaar toe en er was gewoon geen ontkennen meer aan. Niet alleen hij maar ook ik was stapelverliefd.
Het was dan ook geen verrassing voor de mensen om ons heen dat we op 23 februari 2013 een relatie kregen. Ondertussen zitten we in januari 2019 en zijn we 2 keer verhuizen verder. Zijn we verloofd geweest en getrouwd en hebben we samen 2 prachtige dochters gekregen.
Het begon allemaal op de basisschool. Waar een mooie basis werd gelegd. En we zijn nu een gezin van 4. Worden dit jaar allebei 32 jaar en hopen nog ontzettend veel mooie jaren samen te mogen beleven. In ons mooie huisje en met onze mooie meiden. Benieuwd hoe zij zullen opgroeien. Hoe zij hun leven in gaan vullen. 2 Lieve meisjes met ons dna. Ik kan er soms nog niet met mijn verstand bij hoor. Dat Kay en ik nu ouders zijn. Who would have thought in 1994. 😅
Maar ik had het niet anders willen hebben! This was meant to be. ❤
Wie heeft er ook een bijzonder verhaal? Deel het gerust.
Reactie plaatsen
Reacties