Kennen jullie dat? Dat je je eigen woonkamer rondkijkt en denkt 'what the *peeeep* is hier gebeurd? Dat je gewoon aanwezig was tijdens het hele gebeuren en dus te midden van het 'plaats delict' staat maar je pas echt ziet wat een explosie aan speelgoed overal rondslingert als werkelijk alles uit de kast is getrokken?
Soms schaam ik mij dan heel even. En word ik overvallen door het 'wat als er nou onverwacht iemand voor de deur staat zo?'-gevoel. Maar vervolgens denk ik BOEIEN! Geen enkel huishouden met kleine kinderen is perfect. Hier word geleefd en hier word gespeeld en hoogstwaarschijnlijk is dit voor bijna elke moeder herkenbaar en ook de realiteit.
Dus ja. Het is hier elke dag net een scene uit jumanji. Gelukkig nog zonder oerwoud begroeiing en een moesson binnenshuis. Zodra dat het geval is ga ik janken. Tot die tijd geniet ik van ons interieur. Zorgvuldig gestyled door onze 2-jarige.
Hoe is dit bij jullie thuis? Ruimen jullie gedurende de dag steeds alles op of kijken jullie ondertussen ook zoveel mogelijk door de bende heen? 😊
Reactie plaatsen
Reacties